Ο ρομαντικός Σολωμός

Ο ρομαντισμός του Σολωμού και οι Ευρωπαίοι Ρομαντικοί

1. Ο Σολωμός ήταν ποιητής του πάθους. Το πάθος του ήταν για το υψηλό, το αιώνιο, το πνευματικό, το ιδανικό. Δεν έγραψε το είδος της προσωπικής, εξομολογητικής ποίησης, ούτε αφέθηκε σε γαλήνιες αναπολήσεις και ρεμβασμούς, όπως συνέβαινε με τους Ευρωπαίους ρομαντικούς. Δεν εκφράζει στην ποίησή του την προσωπική του θλίψη και μελαγχολία.

2. Η διπλή μορφή της φιλοσοφίας του Σολωμού σχετίζεται με τις δύο διαφορετικές όψεις που παρουσιάζεται στο πνεύμα η φύση. Άλλοτε προέχει ο βαθύς διχασμός και ο αγώνας που υπάρχει ανάμεσα στο φυσικό και τον ηθικό νόμο και άλλοτε η φιλοσοφία του γίνεται πανθεϊστική και η φύση παρουσιάζεται στην ενότητά της να ταυτίζεται με τις πνευματικές και μυστικές πηγές. Οι εικόνες που μετουσιώνουν αυτή τη φιλοσοφία φανερώνουν αφενός μια πιο κομψή και ευγενική διάθεση και ένα ηθικό πάθος πιο έντονο από των ευρωπαίων ρομαντικών, αφετέρου μια μουσικότητα που επιτυγχάνεται μέσα από τις στιχουργικές και γλωσσικές επιλογές του.

3. Στόχος του Σολωμού είναι ο μετασχηματισμός, όχι της πραγματικής σε ιδεατή (όπως συνήθιζε ο ρομαντισμός) αλλά της ιδεατής σε υπαρκτή πραγματικότητα (πρωτεύουσα θέση έχουν τα φανταστικά επεισόδια, χωρίς βέβαια να ακυρώνεται η περιπέτεια του ναυαγού και της μνηστής του).