Η διαπολιτισμική εκπαίδευση υπό διωγμόν

Στα δικαστήρια σύρεται η πρώην διευθύντρια του 132^ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών, κ. Στέλλα Πρωτονοταρίου. Η εμπνευσμένη αυτή δασκάλα κατηγορείται ότι παραχώρησε σχολικές αίθουσες για να γίνονται, σε όσους μαθητές το επιθυμούσαν, μαθήματα της μητρικής τους γλώσσας (αλβανικής ή αραβικής). Δυστυχώς, στο ελληνικό δημόσιο σχολείο η διδασκαλία της μητρικής γλώσσας δεν είναι δικαίωμα, είναι παρανομία.

Το 132^ο Δημοτικό Σχολείο ανήκει στο τεράστιο συγκρότημα της Γκράβας. Το 72% των μαθητών στο σχολείο αυτό είναι παιδιά μεταναστών, κυρίως από την Αλβανία. Υπό τη διεύθυνση της κ. Πρωτονοταρίου, ο σύλλογος διδασκόντων, σε στενή συνεργασία με τους γονείς, οργάνωσε αξιόλογες διαπολιτισμικές δραστηριότητες, σημαντικότερες από τις οποίες ήταν τα μαθήματα μητρικής γλώσσας στους μαθητές και ελληνικής γλώσσας στους γονείς τους. Ίσως ενόχλησε επίσης ότι ένα ποίημα – προσευχή του Γιάννη Ρίτσου αντικατέστησε το «Πάτερ ημών», επιτρέποντας σε όλα τα παιδιά να συμμετέχουν την ώρα της προσευχής.

Όταν η κεντρική εξουσία πήρε μυρωδιά τι συνέβαινε στο σχολείο, άρχισαν οι διώξεις. Το 2007 η κ. Πρωτονοταρίου απομακρύνθηκε από τη θέση της διευθύντριας. Για την απομάκρυνσή της χρησιμοποιήθηκε ο θεσμός της συνέντευξης, στην οποία η διευθύντρια βαθμολογήθηκε πολύ χαμηλά. Ο νέος διευθυντής (με πολύ υψηλά συνεντευξιακά προσόντα) ανέλαβε να καταργήσει όλες τις διαπολιτισμικές δραστηριότητες του σχολείου.

Ο όρος «διαπολιτισμική εκπαίδευση» αποτελεί στην Ελλάδα ένα είδος ευφημισμού. Αντί για διάλογο μεταξύ γλωσσών και πολιτισμών, ο όρος κατέληξε να δηλώνει εκείνη την εκπαίδευση η οποία οδηγεί σε μια μόνο γλώσσα, την ελληνική, και έναν μόνο πολιτισμό, των Ελλήνων. Στόχος αυτής της κατ’ όνομα διαπολιτισμικής εκπαίδευσης είναι η γλωσσική αφομοίωση ή όπως αλλιώς λέγεται, η «ένταξη» των αλλόγλωσσων και αλλόθρησκων, οι οποίοι καλούνται να αφήσουν έξω από το ελληνικό σχολείο τη γλώσσα και τον πολιτισμό τους. Αυτήν τη «διαπολιτισμική» εκπαίδευση υπηρετεί το υπουργείο Παιδείας. Στο πρόσωπο της κ. Πρωτονοταρίου καταδικάζεται λοιπόν η διαπολιτισμική εκπαίδευση που θεωρεί απαραίτητο τον διάλογο μεταξύ των πολιτισμών και οραματίζεται ένα πολύγλωσσο σχολείο όπου όλες οι γλώσσες αποτελούν πόρους για την κοινωνική ανέλιξη.

                               Σπύρος Μοσχονάς, Καθημερινή, 21-06-09

Ερωτήσεις

1. Να γίνει περίληψη του κειμένου σε 80 λέξεις.

2. Γιατί ο αρθρογράφος θεωρεί ότι η διαπολιτισμική εκπαίδευση στην Ελλάδα είναι ένα είδος ευφημισμού;

3. Ποια χαρακτηριστικά της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης επισημαίνει ο αρθρογράφος; Να τα αναλύσετε.

4. Να καταγράψετε τους τρόπους πειθούς που χρησιμοποιούνται στο κείμενο.

5. Να εξετάσετε την τελευταία παράγραφο του κειμένου ως προς την ενότητα, την αλληλουχία και τη συνοχή των νοημάτων της.

6. Να δώσετε συνώνυμα των λέξεων: εμπνευσμένη, ευφημισμού, καλούνται, πόρους, ανέλιξη.

7. Συμμετέχετε, ως εκπρόσωπος της μαθητικής κοινότητας, σε μια εκδήλωση του δήμου σας σχετικά με τις πολιτισμικές διαφορές και τις κοινωνικές ανισότητες στην εκπαίδευση. Εκφωνείτε ένα λόγο στον οποίο εξηγείτε γιατί η εκπαίδευση στην Ελλάδα έχει μονοπολιτισμικό χαρακτήρα και προτείνετε τρόπους παροχής διαπολιτισμικής εκπαίδευσης (600 λέξεις).